*onzinnig grof woord (rectificatie 2016)*
Da's een goeie site naam voor de stemming hier in dit huis.
Mijn lief heeft al sinds de geboorte van onze El last van een "energiestoring". Dat wil zeggen dat ze ZOVEEL moe is en het gevoel heeft haar energie niet te kunnen verdelen. Vanavond was weer 1 van onze steeds meer regelmatig voorkomende heftige gesprekken, waarin ik toch probeer zoveel mogelijk duidelijk te maken dat de situatie ernstig is. Met al haar lichamelijke kwakkelen de laatste tijd komt daar dus ook het 'moe zijn' als hoofdprobleem naar voren. Sporten, 50% ontspanning tegen 50% inspanning per dag blijkt lastiger te zijn dan ik dacht. De discipline ontbreekt vaak en ze heeft vaak last van die buien waarin 'alles te veel' is.
Ze is nu na ons gesprek een eind lopen, en dat om half twaalf 's avonds op zaterdag. Ik vind het een onprettige gedachte, maar dat zal wel aan mij liggen.
Ik hoop heel erg dat ze toch zelf een weg weet te vinden om uit die vermoeidheidsput te komen. We zijn het er same over eens dat we een geweldig gelukkig gezin hebben. Maar waarom uit zich dat dan nooit in een geweldige energie-boost? Ik weet het af en toe (meestal) ook niet. Ik steun haar tot in het oneindige en hoop dat de toekomst haar toch veel goeds mag bieden en dat deze gesprekken NOOIT meer nodig zijn om de aandacht te vestigen op een probleem dat wellicht helemaal niet nodig is om er uberhaupt te zijn...

Wow....................Ik ben echt erg. Ik ben de ERGSTE internetvervuiler op het net. Ik ben gewoon een intern-ettertje, zo erg. W'rom? Nou, lijkt me logisch. Mijn kind is 30 september 2(!) jaar geworden. O ja, eeh sorry, ze heet Ella...

Mijn laatste post is van september 2003. Grotvergraatje! Het is nu gewoon DECEMBER 2005! Ik heb dit internestje gewoon dik twee jaar laten verslonzen! Ik verdien geen plekje op het internet. Blijkbaar hebben ze me bij Blogspot er nog vertrouwen in want ik zag dat ie er nog staat.

Ik hoop m'n leven te beteren en de draad weer op te pakken met schrijven. Het was wel toevallig, want ik moest vanochtend auditie doe voor een rolletje in 'De virtuele Conservator'. Da's een multimedia-project voor het Zuiderzeemuseum waarin acteurs de rollen spelen van mensen die begin vorige eeuw het huis bewoonden dat in het museum staat (Zaandijk). We hadden het tijdens het wachten zo over het feit dat de familie die gespeeld gaat worden wel erg 'te kijk' wordt gezet. Hun hele prive-leven wordt zo even openbaar gemaakt (veel is men d.m.v. brieven te weten gekomen). Als ze dat toch 'ns hadden geweten? Misschien zouden ze wel gevleid moeten zijn...Toen kregen we het zo over dagboeken van ons die over honderd jaar door andere mensen worden gelezen. Toen zei ik dat ik geen dagboeken-mens ben...ahum, dat blijkt...
Nou probeer ik het toch weer. Al denk ik dat over honderd jaar deze blogspot wellicht niet meer bestaat. Sorry blogger.com...